به نام حضرت دوست
غبطه ميخورم
به آنان که از نهر رجب جرعه جرعه نوشيدند
و
سرود انتظار را در شعبان عاشقانه زمزمه کردند
اکنون که ميزان مهربان ِ رمضان به استقبال شان آمده,
خود را در آغوش او رها ميکنند.
شما ره يافتگان براي
جاماندگان آنان که در پي پيدا کردن خود
در کوچه پس کوچه هاي زندگي روزمره
خود ِ خويش را نيز گم کردند
دعا کنيد تا
هم خويشتن را پيدا کنند و هم ديگران آنان به فراموشي نسپارند.
در پناه حضرت دوست
ماکه بچه محل امام رضاييم . شباي جمعه صحن گوهرشاد و سقا خونه بشيني يه کميل و خمسه عشر بزني تو رگ . وايييي. چه صفايي ميده.....
دعا گوي همه شباي جمعه تو صحن گوهرشاد رو به روي ضريح هستيم....
سلام
چقد مدت بود نيومده بودم اينجا. خوبي؟
خوشبحالت ... شما که مشهد پاتوقتونه.
«بسم الله الرحمن الرحيم»
سلام بزرگوار
خوبيد ؟
التماس دعا
خوشا به سعادت شما
چه روز هاي خوبي اونجا هستيد
چطور ميشه - قلم زيباي شما را در روزهاي دوشنبه روزهاي عاشقي فراموش کرد
کاش روزهاي عاشقي ( شنبه ها ) را طراوت بخشيد به انديشه کلامتان
سوال:
اگر شهادت افتخار و ارزش هست . چرا در روز عاشورا همه ما اعتقاد داريم که
حسين به شهادت رسيد و نزد خدا رفت و بهترين مدال را گرفت .
پس چرا به شادي کردن که حسين نمره اول شده ما براي حسين گريه مي کنيم.
چرا گريه مي کنيم.مگر حسين به آرزويش نرسيد
