قال رسول الله (ص):

عَلَیْکَ بِمَوَدَّةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ نَبِیّاً لَا یَقْبَلُ اللَّهُ مِنْ عَبْدٍ حَسَنَةً حَتَّى یَسْأَلَهُ عَنْ حُبِّ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَلَیْهِ السَّلَامُ وَ هُوَ تَعَالَى أَعْلَمُ فَإِنْ جَاءَهُ بِوَلَایَتِهِ قَبِلَ عَمَلَهُ عَلَى مَا کَانَ مِنْهُ وَ إِنْ لَمْ یَأْتِ بِوَلَایَتِهِ لَمْ یَسْأَلْهُ عَنْ شَیْ‏ءٍ ثُمَّ أَمَرَ بِهِ إِلَى النَّارِ

پیامبر گرامی اسلام (ص):

بر تو باد مودت علی بن ابیطالب، که سوگند به آنکه مرا به حق برانگیخت، از بنده هیچ حسنه ای پذیرفته نمی شود تا آنکه از حب علی بن ابیطالب (ع) از او سئوال شود- و خداوند بلند مرتبه بر آن داناتر است- پس اگر ولایت آورده باشد عملی که از آن باشد از وی پذیرفته گردد و اگر بر ولایت او (علی) نباشد بی آنکه از عمل دیگری سئوال شود به سوی آتش فرستاده می شود

بحارالانوار- جلد 27 صفحه 219